Oorspronkelijk wilde ik oversteken van Falmouth naar La Coruña. Dat kost ruim vier dagen en wachten op het juiste weer. Na de eerste ervaringen met oversteken die langer dan 24 uur duren leek mij dat nogal zwaar. Daarom heb ik gekozen voor oversteken vanuit Brest. Dan kost het nog twee dagen. Het werd uiteindelijk niet Brest, maar Camaret-sur-Mere. Dat voorkomt de afstand om de baai van Brest in en uit te varen.

Ik ben nog nooit in Bretagne geweest met een zeilboot. Het is qua kust een fantastisch landschap. Bergen die door God in zee zijn geplant. Bretagne is bezaaid met vuurtorens en bakens die je laten weten waar je veilig kunt varen.  Misschien maakt dat de Bretonse mensen gereserveerd, maar toch vriendelijk. Bij een wandeling over de heuvels bij L’Aber Wrac’h begon het onverwacht te regenen. Ik ging onder een boom staan langs de weg. Na vijf minuten stopt er een auto die vraagt of ik een lift wil. De chauffeur is bezig om hier een huis te bouwen, maar woont nog in Brest. In plaats van naar Brest brengt hij mij terug naar de haven.

De huizen rondom de baai in L’Aber Wrac’h zijn vaak dure tweede huizen van mensen uit o.a. Parijs. De gemeente heeft volgens mij gevoel voor humor. Op weg naar de supermarkt, kom ik een straatje tegen wat ‘Petit Paris’ heet.

Oversteken van de Golf van Biskaje blijkt vooral op uithoudingsvermogen aan te komen vanwege gebrek aan slaap. Voordeel van oversteken vanuit Bretagne is dat er geen scheepvaart of visserij is. Dat maakt dat ik een aantal keren 45’ kan slapen.