Cartagena is eigenlijk een beetje typische haven vergeleken met de andere havens langs de Spaanse Middellandse Zee kust. Dat komt omdat er geen strandtoerisme is,want er is geen strand. Dat realiseerde ik mij weer toen ik in Torrevieja aankwam. Tussen Cartagena en Torrevieja is een soort strandlagune. Ik had mij daar de voorstelling  van gemaakt dat het een soort natuurgebied zou zijn. Dat is niet zo. De strook tussen de lagune en de zee is helemaal volgebouwd. Niet met superhoogbouw zoals in Benidorm, maar zo’n beetje zoals de Belgische kust. Het ziet er ongeveer zo uit als Calpe (hieronder).

In Torrevieja een paar dagen gebleven in verband met het laten passeren van wind uit het noorden. Vervolgens naar Calpe en vandaar naar Ibiza. Torrevieja deed mij aan Fuengirola denken. Ze hebben, behalve een typische strandboulevard, met restaurants en barretjes, beide een kermis. Je ziet hier veel oudere mensen die het wat minder breed hebben. Het publiek in Ibiza is jonger en extravaganter, meestal alleen in sexy opzicht.

Bij aankomst in Ibiza werd ik ingehaald door de ferry die mij eerder naar Mallorca bracht. Tegen de avond is er een soort wild west race van motorboten van Formentera naar Ibiza. Zelf als het niet waait kom je in een ‘wilde zee’ terecht.

Om de kosten te drukken mijd ik de jachthavens. Een nachtje Ibiza b.v. € 105. Ik ga ten anker in Cala Talamanca, gratis. Maar dan wel de boot oppompen en naar de wal. Dat is ook steeds een expeditie. Vanmiddag in een bui met windkracht vijf hield mijn anker niet meer. Met kunst en vliegwerk geen andere schepen geraakt en heb ik opnieuw geankerd.